زندگی صحنه یکتای هنرمندی
ماست / هر کسی نغمه خود خواند و از صحنه رود / صحنه پیوسته به جاست /
خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد
فروغ فرخزاد
من از نهایت شب حرف می‌زنم / من از نهایت تاریکی / و از نهایت شب حرف
می‌زنم / اگر به خانه من آمدی برای من / ای مهربان چراغ بیاور و یک دریچه /
که از آن به ازدحام کوچه خوشبخت بنگرم
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
